Inca

Vincent Oostrijck

INCA

Ik was een Inca
Een jonge krijger
Een leider in mijn dorp
Hier in de jungles van Peru

Toen kwamen de Spanjaarden
Met mooie beloften
Van vrede en welvaart
We heetten ze welkom in onze wereld

We werden verraden :
Een soldaat schoot uit het niets
Met zijn Spaanse musket
Een kogel door mijn schedel

De knal van het schot
Schalde door de vroege morgen
Vogels en vleermuizen vlogen op
Het regenwoud was in rep en roer

Ik zakte levenloos in elkaar
De mensen in het dorp gilden
Van angst en van ontzetting
Ik was vermoord

Daarna slachtten ze op brute wijze
Het hele dorp af
Zonder genade of gevoel
Mijn geest kon slechts toekijken

Ik had ons moeten beschermen
Maar ik moest machteloos toezien
Hoe ik niemand kon redden
Hoe het dorp in vlammen opging

Mijn lijk verging langzaam
Op de plek waar ik het leven liet
De aarde nam mijn resten op
Ik werd weer één met de natuur

Pas toen ging mijn geest verder
En kon ik het verdriet loslaten
Net als de woede en het schuldgevoel
Daarna stapte ik de drempel over

Ik verdween in de tijd
De tijd is altijd in beweging
Wat verdwijnt komt steeds terug
En hier ben ik nu