«»
WEET EN VOELT NIET DAT ZE NOG LEEFT
LIEFDEVOL STRIJKT HIJ OVER HAAR HAREN
BEGRIJPT DAT ZIJ ER GEEN NOTIE VAN HEEFT
HAAR BEWUST ZIJN IS ZONDER MEDEDOGEN
UIT HAAR BREIN GEWIST EN WEG GEVLOGEN
HIJ OMHELST EN KUST HAAR TEDER
MORGEN, MOEDERTJE KOM IK WEDER.
dementie
STIL ZIT ZIJ IN HET NIETS TE STARENWEET EN VOELT NIET DAT ZE NOG LEEFT
LIEFDEVOL STRIJKT HIJ OVER HAAR HAREN
BEGRIJPT DAT ZIJ ER GEEN NOTIE VAN HEEFT
HAAR BEWUST ZIJN IS ZONDER MEDEDOGEN
UIT HAAR BREIN GEWIST EN WEG GEVLOGEN
HIJ OMHELST EN KUST HAAR TEDER
MORGEN, MOEDERTJE KOM IK WEDER.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 25-11-2016
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Mathilda van Bentum-HofkerActief sinds: 27-05-2015Informatie bij het gedicht:
Ik heb veel te maken met dementie om mij heen, nu ik zelf 86 jaar ben. gelukkig zijn mijn man en ik daar nog voor gespaard gebleven. Auteursrechten
Op dit gedicht ‘dementie’ van Mathilda van Bentum-Hofker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.