Naamloos
Door een verwijden diafragma valt licht op een complexe film.
Een mengsel van zwarte tekens op een ongerepte achtergrond verschijnt.
Ingeprent in een zee van verbindingen die oeverloos oogt.
Voor mij alleen om in te vissen tot in alle eeuwigheid.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 18-07-2016
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Marttines Lank (Actief sinds: 18-07-2016)
Informatie bij het gedicht
Dit gedicht bedacht ik tijdens het studeren en gaat over hoe wij informatie lezen, opnemen en uiteindelijk onthouden. Ik vergelijk hierbij de ogen met het diafragma van bijvoorbeeld een fotocamera. Ons netvlies is in dit gedicht een complexe film. Onze hersenen beschrijf ik als een zee van verbindingen die na mijn gevoel oneindig groot is.
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Naamloos’ van Marttines Lank zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.