Laatste uur

Joris Olivier

Hoor, de wind waait om 't huis,
wolven huilen in ’t bos,
nog even en ’t onweer breekt los,
verder is ’t zo stil als ’n muis.

In d’haard brandt 't vuur,
d’oudjes er omheen geschaard,
zijn duidelijk hoogbejaard,
wachten beî op hun laatste uur.

Dan slaat de klok ’t laatste uur,
d'oudjes schrikken op,
het is koud, er brandt geen vuur.

Ze slaan zich voor d’kop,
moeten naar buiten wijl ’t is guur,
tant pis, het hout is op.