Nieuwe maan

Joris Olivier



Hoor, de stilte van de wind,
in maanstilte en sterrenwind,
voel de huivring van de wind,
als de dood de stilte bindt.

De kille stilte van de dood,
ontvliedt de warmte van't leven,
in't graf nieuw leven ontsproot,
d'ééns dood, d'anders brood.

Tijd vliedt heen,
wat was verdween,
onbekend wat komt,
weet geeneen.


Over dit gedicht 

Geplaatst op: 12-11-2024

Gedicht beoordelen

Gemiddelde cijfer: 0
Aantal beoordelingen: 0

Over deze dichter

Joris Olivier (Actief sinds: 09-06-2023)


© Op dit gedicht 'Nieuwe maan' van Joris Olivier zijn auteursrechten van toepassing. Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.