Nieuwe maan
Hoor, de stilte van de wind,
in maanstilte en sterrenwind,
voel de huivring van de wind,
als de dood de stilte bindt.
De kille stilte van de dood,
ontvliedt de warmte van't leven,
in't graf nieuw leven ontsproot,
d'ééns dood, d'anders brood.
Tijd vliedt heen,
wat was verdween,
onbekend wat komt,
weet geeneen.
Over dit gedicht
Geplaatst op: 12-11-2024
Over deze dichter
Joris Olivier (Actief sinds: 09-06-2023)
© Op dit gedicht 'Nieuwe maan' van Joris Olivier zijn auteursrechten van toepassing. Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.