Zo gaan we allen.

Els Broeders

Samen geleefd,
Opeens vertrokken.
Ik ben geschrokken.
Het is geweest.

Zonder bewijs,
Zonder beklemming,
Naar je bestemming.
Het paradijs.

Niet overwogen,
Het leven te verlengen.
’t Is lastig te wennen,
Moeilijk te geloven.

Heel stil,
Ben je weggevlogen.
Voor mij heel bewogen,
En kil.

Zo gaan we allen.
Kort is het leven.
Mooi om liefde te geven.
Dat zal ieder bevallen.

In liefde leven.
Is de tijd voorbij,
Dan ga je gelukkig en vrij.
Dat is een gegeven.

Ons pad.
Naar hogere sferen,
Om niet terug te keren.
Zo zeker is dat.

Het zal begaan moeten worden.
Geboorte en dood,
Wat de natuur ons bood.
Zal niet anders worden.

Ga daarom in vrede.
Dat heb jezelf in de hand.
Zodat je gelukkig beland,
En in het licht zal treden.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 23-08-2022

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Els Broeders (Actief sinds: 27-12-2020)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Zo gaan we allen.’ van Els Broeders zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.