INLOGGEN
«»

Waterkuil

Vier orgels vertrekken tezamen
Ze schrijden met slepende benen
manmoedig maar moeizaam
Ze hebben de hoeden
van hoger gezag op

Hun sleepbenen reiken
naar achteren, langer en dunner
Hun schouders zakken
steeds schuiner naar voren

Ze vallen, de hoge pijphoeden
kruipen vooruit met armen
zwaaiend en maaiend
door slap wordend zand dat
vermoddert tot water

Spartelend maken ze
steeds kleinere kringen
Een gladde waterhuid omsluit hen
en kuilt in, wist alles uit in golven

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 29-11-2021

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Zywa
Actief sinds: 25-04-2018Informatie bij het gedicht:

"Four organs" ("Vier orgels", 1970, Steve Reich) --- Bundel "org elp ark" #6 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Waterkuil’ van Zywa zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.