Waterkuil
Vier orgels vertrekken tezamen
Ze schrijden met slepende benen
manmoedig maar moeizaam
Ze hebben de hoeden
van hoger gezag op
Hun sleepbenen reiken
naar achteren, langer en dunner
Hun schouders zakken
steeds schuiner naar voren
Ze vallen, de hoge pijphoeden
kruipen vooruit met armen
zwaaiend en maaiend
door slap wordend zand dat
vermoddert tot water
Spartelend maken ze
steeds kleinere kringen
Een gladde waterhuid omsluit hen
en kuilt in, wist alles uit in golven
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 29-11-2021
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Zywa (Actief sinds: 25-04-2018)
Informatie bij het gedicht
"Four organs" ("Vier orgels", 1970, Steve Reich) --- Bundel "org elp ark" #6
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Waterkuil’ van Zywa zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.