Zo is nu eenmaal het leven
Opnieuw is er een buurman overleden gegaan
Het was een hopeloze zaak Maar zij, ach zij...
Die voortdurende steun en toeverlaat in haar
bestaan
Altijd al zo kwetsbaar, hoe moest dat nou?
De koffie bij mij staat altijd klaar als zij opnieuw
huilen wou
En hij? Ach ja, veel beter zo
Ik gedenk in dankbaarheid de wijntjes die hij me
welgemoed schenken zou
Het meer dan fraaie uitzicht op hun balkonnetje
Zo is nu eenmaal het leven...
Eraan wennen? Na verloop van tijd misschien,
naar ik hoop Maar zij, zij is zelf al zo heel oud!
Dakoyria, 2021.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 02-09-2021
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Zo is nu eenmaal het leven’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.