«»
het verstilde geluid
in mijn ziel geweend
Morgen zal de zomer huilen
om het koude van de winter
het is zo lang geleden
dat ik de stilte. in je ogen las
Morgen zie ik vogels
die te vroeg zijn verloren
door de tijd
Het is te koud te leeg
vooral buiten is het
zo leeg en verloren
ik huiver
Elise©
Ik ween
Het lichte aanrakenhet verstilde geluid
in mijn ziel geweend
Morgen zal de zomer huilen
om het koude van de winter
het is zo lang geleden
dat ik de stilte. in je ogen las
Morgen zie ik vogels
die te vroeg zijn verloren
door de tijd
Het is te koud te leeg
vooral buiten is het
zo leeg en verloren
ik huiver
Elise©
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 08-07-2021
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
EliseActief sinds: 16-06-2019Informatie bij het gedicht:
8-7-2021. Elise Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Ik ween’ van Elise zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Dood & sterven
Nieuwste gedichten
- Goede reis, bedankt voor álles!
- [ Dood is ]
- Levensbeëindiging
- [ Levens-game ]
- KKerstplant is óp en heeft groen blad
- AF EN TOE ....
Best beoordeelde gedichten
- dood als bevrijder
- Bewustzijn
- Ze Brengen Je Niet Naar...
- Mijn strijd
- Waar een lichtje dooft
- Ik ben nu dood