Ik ween
Het lichte aanraken
het verstilde geluid
in mijn ziel geweend
Morgen zal de zomer huilen
om het koude van de winter
het is zo lang geleden
dat ik de stilte. in je ogen las
Morgen zie ik vogels
die te vroeg zijn verloren
door de tijd
Het is te koud te leeg
vooral buiten is het
zo leeg en verloren
ik huiver
Elise©
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 08-07-2021
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Elise (Actief sinds: 16-06-2019)
Informatie bij het gedicht
8-7-2021. Elise
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Ik ween’ van Elise zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.