Een buurtje mij ontvallen
Opnieuw is een buurvrouw mij ontvallen;
het lijkt wel te passen bij dit akelig grijze,
regenachtige weer
Geregeld liep zij buiten langs mijn serre,
met haar ondersteunende dochter
Een hand flauw opstekend, steeds op
en neer
Spelletjes heb ik nog met haar gedaan
Je zag haar dood wel zoetjes-aan
nader komen Maar toch:
Het is nu gedaan Ik zal haar missen
gaan Ik voel me wat in mineur
Buiten waait en regent het; koud wel
Op dit moment zelfs wat guur.
Dakoyria, 2021.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 29-04-2021
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Een buurtje mij ontvallen’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.