Die zwarte
Die zwarte
als je
die zwarte ziet
gekromd, een schicht
die even draalt
zijn blik jou richt
maar afwendt
en snel verder gaat
die zwarte hoort
zijn stem een mokerslag
die dreun jouw kreun
bij elke slag
maar plots verzacht
het is je tijd nog niet
die zwarte voelt
een flard, iets als een hand
die vrieskoudkoel
de jouwe vast
vriest even maar
en dan zijn grip verzacht
die zwarte ruikt
als zwavelrook
verstikkend teer
dat je bestookt
vervliegt opeens
je ademt weer
die zwarte proeft
als brokkig as
dat schroeiend schuurt
je slokdarm stokt
maar dan plots
doorschiet toch verteert
die zwarte ziet en hoort
en voelt en ruikt en proeft
als één finale zintuigbom
die in je lijf ontploft
dan
mag je hopen dat je leven
zoals het een mens hoort
gewogen in de hemel
toch een voldoende scoort
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 01-04-2021
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Lucas. Kruse (Actief sinds: 01-02-2021)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Die zwarte’ van Lucas. Kruse zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.