Dagen zijn geteld
De dood kruipt
onder de deur en
klimt op mijn schoot
de dood klampt
zich vast aan mijn wezen
de dood bekruipt
mijn baard en snor
trekt me aan de tong
en wil naar mijn long
de dood is een gast
niet slechts op bezoek
maar om te blijven
ik heb gesmeekt hem
te doen verdwijnen
mij niet laten wegkwijnen
mijn karma raadpleegt
de klok en zegt het is tijd
en is geen respijt
in het wezenloze moet ik
stappen en rondwaren
een geest zonder bedaren.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 27-02-2021
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Ron Dietvorst (Actief sinds: 18-05-2018)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Dagen zijn geteld’ van Ron Dietvorst zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.