Afscheid nemen

P.T.H. Feldbrugge

Als afscheid nemen pijn gaat doen
De tijd aanbreekt voor een laatste zoen
Dan houd ik toch je hand nog vast
En ben jij het zeil en ik de mast.

Je maakt van mij een achterblijver
Ik houd me groot met alle ijver
Hoe kan ik jouw heengaan verwerken
Zonder armen die me sterken?

Je was mijn anker, mijn best vriend
Je had dit heengaan niet verdiend
Je laat mij hier nu eenzaam achter
Zeg me, wordt die pijn ooit zachter?

Eens omringt mij weer het leven
En moet ik rouw een plaatsje geven
Maar als er nu geen plekje is
Hoe zeg ik dan dat ik je mis?

Het is fijn om bij het achterblijven
De tranen van je af te schrijven
Maar ergens in mijn achterhoofd
Zal jouw stem nimmer zijn gedoofd

‘k zeg nu tot ziens en au revoir
En over een poos zie ik je daar
Want straks in alle eeuwigheid
Is geen besef van plaats of tijd

We zijn daar één met ziel en geest
We zijn tevreden, ….. we zijn geweest .

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 30-06-2020

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

P.T.H. Feldbrugge (Actief sinds: 30-06-2020)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Afscheid nemen’ van P.T.H. Feldbrugge zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.

Om dit gedicht toe te voegen aan je favorieten dien je ingelogd te zijn. Log dus eerst in op de website. Als je nog geen account hebt, maak dan een account aan op deze website.