«»
sinds ze jou zo maar hebben weggegooid
het zoeken van jouw ziel is wat ik betracht
stoffelijke resten in het wilde weg gestrooid
ik zoek en peur waar jouw ziel kan zijn
kon ik nog maar een ademtocht opvangen
jouw gemis doet me zo'n vreselijke pijn
dat is al wat ik nog zou willen verlangen
maar hoe ik ook luister in het donker hier
kon ik nog maar één keer met je praten
maar ik hoor alleen windgefluister zij het schier
verder is het ijl en stil in de lege straten.
Jouw ziel
Ik waar door het zwart van de maanloze nachtsinds ze jou zo maar hebben weggegooid
het zoeken van jouw ziel is wat ik betracht
stoffelijke resten in het wilde weg gestrooid
ik zoek en peur waar jouw ziel kan zijn
kon ik nog maar een ademtocht opvangen
jouw gemis doet me zo'n vreselijke pijn
dat is al wat ik nog zou willen verlangen
maar hoe ik ook luister in het donker hier
kon ik nog maar één keer met je praten
maar ik hoor alleen windgefluister zij het schier
verder is het ijl en stil in de lege straten.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 14-03-2020
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Ron DietvorstActief sinds: 18-05-2018 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Jouw ziel’ van Ron Dietvorst zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Dood & sterven
Nieuwste gedichten
- Goede reis, bedankt voor álles!
- [ Dood is ]
- Levensbeëindiging
- [ Levens-game ]
- KKerstplant is óp en heeft groen blad
- AF EN TOE ....
Best beoordeelde gedichten
- dood als bevrijder
- Bewustzijn
- Ze Brengen Je Niet Naar...
- Mijn strijd
- Waar een lichtje dooft
- Ik ben nu dood