Jouw ziel
Ik waar door het zwart van de maanloze nacht
sinds ze jou zo maar hebben weggegooid
het zoeken van jouw ziel is wat ik betracht
stoffelijke resten in het wilde weg gestrooid
ik zoek en peur waar jouw ziel kan zijn
kon ik nog maar een ademtocht opvangen
jouw gemis doet me zo'n vreselijke pijn
dat is al wat ik nog zou willen verlangen
maar hoe ik ook luister in het donker hier
kon ik nog maar één keer met je praten
maar ik hoor alleen windgefluister zij het schier
verder is het ijl en stil in de lege straten.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 14-03-2020
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Ron Dietvorst (Actief sinds: 18-05-2018)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Jouw ziel’ van Ron Dietvorst zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.