Beesten in de nacht

Vincent Oostrijck

BEESTEN IN DE NACHT

Ik stond op de galerij van de flat
Ik keek naar de stadslichten in de nacht
Toen plotseling alle lichten doofden
De stad werd gehuld in duisternis

Nooit was de nacht zo donker geweest
Even was er een beklemmende stilte
Toen kwamen de geluiden opzetten
Het geluid van beesten in de nacht

Gegrom, gejank en krankzinnig gelach
Als van waanzinnig geworden hyena's
Als van demonen uit de onderwereld
Rechtstreeks uit de hel van Hades

Ik was angstig voor wat komen ging
Maar volstrekt niet verbaasd
De meeste mensen waren al vertrokken
In een vergeefse poging te ontkomen

Ik wist echter wel beter
Je kunt niet vluchten
Voor wat onvermijdelijk
Toch gewoon ging gebeuren

Of het nu gebeurde of volgende week
Dat maakte feitelijk niets uit
Tijd zei mij weinig meer
En ik wilde niet langer leven in angst

Nu was het dan zover voor mij
Ik was bepaald geen held
Ik stond te trillen als een rietje
De moed zonk me in de schoenen

De nacht was gevallen
De lichten waren gedoofd
Ik hoorde ze dichterbij komen
Ik nam afscheid in mijn hoofd

Ik zei het leven vaarwel
Dit was het einde voor mij
De dood naderde met rasse schreden
De dood kwam snel

Einde