Stemmetje
Mijn hoofd is zo leeg
Het komt allemaal door het stemmetje dat nooit zweeg
Ooit voelde ik me zo licht als een veer
Ik huppelde over de straat, heen en weer
Plots gleed ik van een helling
Mijn leven werd 1 grote kwelling
Mijn handen kleurden o zo rood
Door dat ene stemmetje dat zei: ik wil dood
Nooit zal ik het me vergeven
Dat wat ik ooit heb opgegeven
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 10-02-2020
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Robbe Verbeke (Actief sinds: 10-02-2020)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Stemmetje’ van Robbe Verbeke zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.