De echte vrede
DE ECHTE VREDE
Hij viel steeds sneller
Hij kon niet stoppen
Hij kon niet remmen
Niets om zich aan vast te grijpen
Hij bleef vallen
Vallen
Vallen
Dieper vallen
Hij was bang
Doodsbang
Hij gilde het uit
Hij dacht dat hij dood was
En toen veranderde dat gevoel
Dat vallende gevoel
Hij werd rustiger
Hij werd kalm
Hij merkte op dat hij niet viel
Maar dat hij opsteeg
Hij ging niet naar beneden
Maar naar boven
Hij zweefde
Weliswaar razendsnel
Maar niet langer beangstigend
Aangenaam zelfs
Hij was wel dood
Maar het einde was niet bereikt
In feite voelde hij zich nu levendiger
Dan toen hij nog in leven was
Alles wat hij ooit had gevoeld
Maar nooit had kunnen uiten
Roerde zich in hem
Bewoog diep in hem
Hij keerde zichzelf binnenstebuiten :
Zijn binnenkant werd zijn buitenkant
Zijn buitenkant was er niet meer
En werd door hem ook niet gemist
Alles wat in hem zat aan gevoel
Kwam tenslotte vrij
Het stroomde vrij uit hem
Door hem en langs hem heen
Het vormde een zee
Een poel van vrede
Waarin hij plaatsnam
Tot hij uiteindelijk arriveerde
Op de plaats van bestemming
In de oneindigheid
Van de eeuwigheid
En alles was goed
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 16-01-2020
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Vincent Oostrijck (Actief sinds: 20-08-2017)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘De echte vrede ’ van Vincent Oostrijck zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.