INLOGGEN
«»

sterven

het beven
vertraagt jouw schreden
er is iets aan jouw bibberende hand
dat zwart als een maanloze nacht
spreekt van tijden
dat jij de passie zong
er staat voor jou een schedel
van een menselijk wezen
dat net als jij nu
ooit ophield te leven
en luisterde naar de sirenenzang
dat alles goed was
zoals het was
en dat het einde
komt als een dief
in een slapeloze nacht
en zo erg kan het niet weaen
je verliest alleen je wezen
je leven
je slaapt voor eeuwig
een eindeloze
droomloze
nacht
maar uitgepompte longen
reutelen naar levensadem
de uitkomst vol met pijn
laat zich raden

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 09-10-2019

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Geert Messelis
Actief sinds: 26-09-2016 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘sterven’ van Geert Messelis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.