«»
vertraagt jouw schreden
er is iets aan jouw bibberende hand
dat zwart als een maanloze nacht
spreekt van tijden
dat jij de passie zong
er staat voor jou een schedel
van een menselijk wezen
dat net als jij nu
ooit ophield te leven
en luisterde naar de sirenenzang
dat alles goed was
zoals het was
en dat het einde
komt als een dief
in een slapeloze nacht
en zo erg kan het niet weaen
je verliest alleen je wezen
je leven
je slaapt voor eeuwig
een eindeloze
droomloze
nacht
maar uitgepompte longen
reutelen naar levensadem
de uitkomst vol met pijn
laat zich raden
sterven
het bevenvertraagt jouw schreden
er is iets aan jouw bibberende hand
dat zwart als een maanloze nacht
spreekt van tijden
dat jij de passie zong
er staat voor jou een schedel
van een menselijk wezen
dat net als jij nu
ooit ophield te leven
en luisterde naar de sirenenzang
dat alles goed was
zoals het was
en dat het einde
komt als een dief
in een slapeloze nacht
en zo erg kan het niet weaen
je verliest alleen je wezen
je leven
je slaapt voor eeuwig
een eindeloze
droomloze
nacht
maar uitgepompte longen
reutelen naar levensadem
de uitkomst vol met pijn
laat zich raden
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 09-10-2019
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Geert MesselisActief sinds: 26-09-2016 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘sterven’ van Geert Messelis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Dood & sterven
Nieuwste gedichten
- Goede reis, bedankt voor álles!
- [ Dood is ]
- Levensbeëindiging
- [ Levens-game ]
- KKerstplant is óp en heeft groen blad
- AF EN TOE ....
Best beoordeelde gedichten
- dood als bevrijder
- Bewustzijn
- Ze Brengen Je Niet Naar...
- Mijn strijd
- Waar een lichtje dooft
- Ik ben nu dood