Haar man snurkte

Vincent Oostrijck

HAAR MAN SNURKTE

Haar man snurkte
En vele nachten lag ze wakker
Luisterend naar zijn gesnurk

Het onregelmatige ratelen
Het gebrom en het gereutel
Diep vanuit zijn keel

Ze wenste dat hij geen geluid maakte
Dat ze eindelijk wat kon slapen
En zich kon verschuilen in de nacht

Vooral als ze vroeg in de ochtend
Alweer de eerste afspraak had
Wat zou ze slaperig zijn overdag

Soms stootte ze hem aan
Dan mompelde hij even wat
En ontkende hij dat hij snurkte

Hij draaide zich dan wel om
Wat soms even hielp
Maar evengoed meestal niet

Het was een probleem
Niet eens onoverkomelijk
Maar vervelend was het wel

We kijken verder in de tijd :

Haar man is niet meer hier
Hij heeft het leven verlaten
En hopelijk zijn weg gevonden
In de oneindigheid

Ze ligt wakker 's nachts
En ze denkt aan hem
Het is stil in de nacht
De stilte is oorverdovend

Als ze hem weer kon horen snurken
Dan zou ze weten
Dat hij hier nog was
Warm en vertrouwd naast haar

Dan zou ze de slaap wel kunnen vatten

"Gek toch, hoe dat zo gaat"
Denkt ze dan

Ze sluit haar ogen in het donker
Deze nacht zal ze niet meer slapen