Haar man snurkte
HAAR MAN SNURKTE
Haar man snurkte
En vele nachten lag ze wakker
Luisterend naar zijn gesnurk
Het onregelmatige ratelen
Het gebrom en het gereutel
Diep vanuit zijn keel
Ze wenste dat hij geen geluid maakte
Dat ze eindelijk wat kon slapen
En zich kon verschuilen in de nacht
Vooral als ze vroeg in de ochtend
Alweer de eerste afspraak had
Wat zou ze slaperig zijn overdag
Soms stootte ze hem aan
Dan mompelde hij even wat
En ontkende hij dat hij snurkte
Hij draaide zich dan wel om
Wat soms even hielp
Maar evengoed meestal niet
Het was een probleem
Niet eens onoverkomelijk
Maar vervelend was het wel
We kijken verder in de tijd :
Haar man is niet meer hier
Hij heeft het leven verlaten
En hopelijk zijn weg gevonden
In de oneindigheid
Ze ligt wakker 's nachts
En ze denkt aan hem
Het is stil in de nacht
De stilte is oorverdovend
Als ze hem weer kon horen snurken
Dan zou ze weten
Dat hij hier nog was
Warm en vertrouwd naast haar
Dan zou ze de slaap wel kunnen vatten
"Gek toch, hoe dat zo gaat"
Denkt ze dan
Ze sluit haar ogen in het donker
Deze nacht zal ze niet meer slapen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 04-09-2019
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Vincent Oostrijck (Actief sinds: 20-08-2017)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Haar man snurkte’ van Vincent Oostrijck zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.