Sereen
SEREEN
Een man op leeftijd
Loopt rustig op het kerkhof
De zon schijnt uitbundig
Het is hier vredig
En weelderig groen
Hij zoekt naar een mooie plek
Voor zijn laatste rustplaats
Voor als zijn tijd gekomen is
Terwijl hij rustig wandelt
Ziet hij in gedachten
De gezichten van de mensen
De mensen uit zijn verleden
De mensen die zijn leven kleurden
De mensen die zijn leven vormden
De mensen waar hij van hield
Zo dichtbij en toch zo ver weg
Hij prevelt voor zich uit :
"De tijd is vloeibaar"
Maar hij weet zelf niet precies
Wat dat eigenlijk betekent
Het is meer een gevoel
Dat hij niet kan uitleggen
Iedereen is weg en overleden
Of gewoon verdwenen
In de tijd en in het leven
Het is snel gegaan
Vooral de mooie tijden
Zijn voorbij gevlogen
De moeilijke tijden
Leken zoveel langer te duren
Althans zo voelde het
De dood lonkt naar hem
Hij verlangt naar een graf
Onder een mooie boom
Een plek om te rusten
De wereld van nu
Heeft hem niets meer te bieden
De wereld van nu
Brengt hem in verwarring
Hij is boordevol
En tegelijkertijd
Intens leeg
Nee, dit is niet zijn wereld
Zijn tijd is voorbij
Hij zal gaan in vrede
Het is mooi geweest
En alles houdt een keer op
Zo is het leven
En zo is de dood
Hij kan dat prima accepteren
De vogels fluiten in de bomen
Het grind knerpt
Onder de zolen van zijn schoenen
Het is hier prachtig
Hij voelt zich rustig
En tevreden
Hij zegt:
"Ik kom eraan"
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 18-06-2019
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Vincent Oostrijck (Actief sinds: 20-08-2017)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Sereen ’ van Vincent Oostrijck zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.