Sereen

Vincent Oostrijck

SEREEN

Een man op leeftijd
Loopt rustig op het kerkhof

De zon schijnt uitbundig
Het is hier vredig
En weelderig groen

Hij zoekt naar een mooie plek
Voor zijn laatste rustplaats
Voor als zijn tijd gekomen is

Terwijl hij rustig wandelt
Ziet hij in gedachten
De gezichten van de mensen
De mensen uit zijn verleden

De mensen die zijn leven kleurden
De mensen die zijn leven vormden
De mensen waar hij van hield
Zo dichtbij en toch zo ver weg

Hij prevelt voor zich uit :

"De tijd is vloeibaar"

Maar hij weet zelf niet precies
Wat dat eigenlijk betekent
Het is meer een gevoel
Dat hij niet kan uitleggen

Iedereen is weg en overleden
Of gewoon verdwenen
In de tijd en in het leven

Het is snel gegaan
Vooral de mooie tijden
Zijn voorbij gevlogen

De moeilijke tijden
Leken zoveel langer te duren
Althans zo voelde het

De dood lonkt naar hem
Hij verlangt naar een graf
Onder een mooie boom
Een plek om te rusten

De wereld van nu
Heeft hem niets meer te bieden
De wereld van nu
Brengt hem in verwarring

Hij is boordevol
En tegelijkertijd
Intens leeg

Nee, dit is niet zijn wereld
Zijn tijd is voorbij

Hij zal gaan in vrede
Het is mooi geweest
En alles houdt een keer op

Zo is het leven
En zo is de dood
Hij kan dat prima accepteren

De vogels fluiten in de bomen
Het grind knerpt
Onder de zolen van zijn schoenen

Het is hier prachtig
Hij voelt zich rustig
En tevreden

Hij zegt:

"Ik kom eraan"