INLOGGEN
«»

Zeven jaar

ZEVEN JAAR

We staan hier samen in de middag
Bij het graf van haar broer
Het is april en de zon schijnt
Hoewel het behoorlijk fris is

Met een borstel poetsen we het graf
We ontdoen het van stof en onkruid
We halen water bij de pomp
We maken de grafsteen verder schoon
We zetten een plantje met bloemen neer
En een hartvormig kaarsenhoudertje
Waarop we wat hebben geschreven:

"Zeven jaar geleden
Maar nooit vergeten"

Mijn vriendin heeft haar broer verloren
Vandaag zeven jaar geleden
Vandaag deelt ze haar tranen met mij
Tranen die zich zo vaak roeren in haar
Als ze aan hem denkt
Als ze hem mist

Ik accepteer haar tranen
Ik neem ze dankbaar aan
Het verdriet in haar ogen
Doet mijn eigen ogen met water vullen

Daarna eten we broodjes
Op een bankje op de begraafplaats
Met uitzicht op het graf van haar broer
Ze was hier al een tijdje niet geweest

Zelf heeft ze ook bijna het leven verlaten
Drieënhalf jaar geleden
Bijna had ze hier zelf ook gelegen
Het was een dubbeltje op zijn kant

Maar ze leeft nog
Ik ook
En vanmiddag zijn we hier samen
Het leven is voor de levenden

De tijd is vloeibaar
Ze stroomt door onze levens
Ze glipt door onze vingers
En de stroming van het leven
Heeft ons tweeën bij elkaar gebracht

Je kunt niet onderhandelen
Niet met het leven
Niet met de dood
Je moet het doen met wat je is gegeven

En als ik bij haar ben
Ben ik blij met elke dag
Met elk moment
Dat we samen mogen zijn

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 13-04-2019

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Vincent Oostrijck
Actief sinds: 20-08-2017 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Zeven jaar’ van Vincent Oostrijck zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.