«»
stond een foto van vadertje
naast een potje van wie hij was
een potje met zijn as
moeder stond er elk dag even bij stil
en bekeek de foto grondig door haar leesbril
dan schokschouderde ze even
en moest ze een ogenblik beven
dan sjokte ze weer verder
een stuk bitterder
want ze hadden hem niet zo vroeg moeten wegnemen
en haar alleen achterlaten met alle problemen.
Treuren
In een bescheiden zilveren kadertjestond een foto van vadertje
naast een potje van wie hij was
een potje met zijn as
moeder stond er elk dag even bij stil
en bekeek de foto grondig door haar leesbril
dan schokschouderde ze even
en moest ze een ogenblik beven
dan sjokte ze weer verder
een stuk bitterder
want ze hadden hem niet zo vroeg moeten wegnemen
en haar alleen achterlaten met alle problemen.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 09-03-2019
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Ron DietvorstActief sinds: 18-05-2018 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Treuren’ van Ron Dietvorst zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Dood & sterven
Nieuwste gedichten
- Goede reis, bedankt voor álles!
- [ Dood is ]
- Levensbeëindiging
- [ Levens-game ]
- KKerstplant is óp en heeft groen blad
- AF EN TOE ....
Best beoordeelde gedichten
- dood als bevrijder
- Bewustzijn
- Ze Brengen Je Niet Naar...
- Mijn strijd
- Waar een lichtje dooft
- Ik ben nu dood