Een einde van de wereld
EEN EINDE VAN DE WERELD
De man begint te spreken:
"Gek toch eigenlijk
Ik dacht dat het einde van de wereld
Iets was dat van buitenaf zou komen
Als het überhaupt al komen zou
In de vorm van bijvoorbeeld
Een oorlog:
Een regen van bommen
Vuur en vlammen overal
Tomeloos geweld
Of middels een natuurramp:
De aarde die opensplijt
En ons verzwelgt
Of iets van dien aard
Niets van dat
Het einde van mijn wereld
Kwam niet van buitenaf
Maar van binnenuit
Het vond plaats
Op een zondagmiddag in april
Onder een mild voorjaarszonnetje
In stilte
Ik hield haar hand vast
Ze ademde de dood in
Ze blies het leven uit"
Hij kijkt me nu recht in mijn ogen aan
"Terwijl jouw wereld verder ging
Is de mijne vergaan"
We zwegen
Er viel niets te ontkennen
Er viel niets te ontkrachten
En dat deed ik dan ook niet
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 21-01-2019
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Vincent Oostrijck (Actief sinds: 20-08-2017)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Een einde van de wereld’ van Vincent Oostrijck zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.