Onderhandelingen met de dood
ONDERHANDELINGEN MET DE DOOD
Hij probeert te onderhandelen:
Ik kan haar nu toch niet zo achterlaten ?
Dat gaat echt niet hoor
Nee, dat kan ik haar niet aandoen
Later misschien
Als we oud zijn
Kun je niet wachten tot de lente komt ?
Liefst een lente in de verre toekomst
Laat mij eerst nog wat verder opbloeien
Als je dat voor mij zou willen doen
Ik wil eerst nog alle liedjes horen
Die in mijn leven ooit belangrijk zijn geweest
Daar gaat veel tijd in zitten hoor
Dat snap je vast wel toch ?
De Dood
Kijkt de man wat meewarig aan
Hij begrijpt de situatie
Hij heeft dit vaker meegemaakt
De mensen smeken om tijd
De Dood praat:
"Ik ben helaas niet gekomen
Om te onderhandelen
Ik beschik niet over een dergelijke autoriteit
Ik ben gekomen om je mee te nemen
Zonder respijt en zonder dralen
En wel nu"
NU
Einde
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 21-01-2019
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Vincent Oostrijck (Actief sinds: 20-08-2017)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Onderhandelingen met de dood’ van Vincent Oostrijck zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.