INLOGGEN
«»

stil

Stil.

Ik zit en denk en wacht en hoop
dat dit niet lang meer duurt.
Mijn dagen, weken en ook meer
te somber weer bestuurd.

Vergaarde inzicht onbenut,
als was ik doof en blind.
Het is toch allemaal ook kut!?
ach was ik maar weer kind.

Ik zit en pieker, tweestrijd weer
de stemmen met goede raad
op mijn schouders, ze gaan tekeer,
zonder rede, luid gepraat.

Van links en rechts vertellen ze,
geven prijs hun best' advies.
Ik wik en weeg, mijn eigenste
ik die ik hier verlies.

Ik zit en ik hunker,
ik snak en verlang
naar vreugde, en warm.
Geborgen.
Samen.

Links gaat mee en
rechts haalt uit,
de saboteur ten top.
"fuck it" , denk ik, volle gas
en om weer is de knop.

Ik zit en ruik en hoor en zie
de morgen binnenkomen.
Kom op nu klootzak, potverdrie,
maak waar toch eens je dromen.

Ik zit, geniet, schrijf af en toe
wat regels op papier.
En 't is een waarheid als een koe:
ik ben nog altijd hier.

KlaasKlimop

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 03-11-2018

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

klaas klimop
Actief sinds: 03-05-2018 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘stil’ van klaas klimop zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.