Een zacht einde

Dakoyria

Erg veel zorgen heeft zij zich eigenlijk niet
hoeven maken hóe zij wel aan haar einde
zou geraken...
De natuur greep onverwacht in, had zij zomaar
haar zin Geen lange lijdensweg maar eenvoudig
pats, boem, wég!

Ik kan niet eens uitdrukken hoezeer ik van haar
heb genoten De interesses die wij deelden,
het koken voor zijn tweeën aan háár brein dan
ontsproten...
De dieren, groot en klein in de natuur, zij sprak
erover vol liefde en vuur.

En natuurlijk was daar haar familie waarop zij zo
trots was
Zij, ondanks pijnlijk verlies, toch nog rijk bedeeld
terwijl ik... Gaf dat eigenlijk wel pas?
De fijngevoeligheid, de steun, de gezelligheid
Hoe geef je voldoende uitdrukking aan een meer
dan fijne tijd?

Dakoyria, 2018.