Het laddertje van verdriet
Elke dag een beetje,
hoger op het treetje,
naar de horizon.
Vaak donder ik er af
en sta ik paf dat het net een beetje ging.
Soms heb ik ook geen zin hoger te gaan
en blijf ik gewoon staan.
Het is een proces met een open end.
O, ik mis nog steeds mijn lieve vent.
Weg met die trap,
weg met die tree,
zonder alles kom ik van bene,
zeker een keer boven!
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 07-03-2018
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Coby Leeuwenburgh-kloosterman (Actief sinds: 07-03-2017)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Het laddertje van verdriet’ van Coby Leeuwenburgh-kloosterman zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.