«»
de stijfheid van de leden
de vale kleur van het gezicht
die bekende onbekende
zal je nooit meer zien
de ogen pas geloken
word het heel anoniem
tot een skelet
alleen dat sterven
met longen die moeten blijven persen
voor dat laatste kiertje lucht
natuur die zegt
of je het wil of niet
je sterft pas ,met je laatste snik
sterven
de tijd loopt doodde stijfheid van de leden
de vale kleur van het gezicht
die bekende onbekende
zal je nooit meer zien
de ogen pas geloken
word het heel anoniem
tot een skelet
alleen dat sterven
met longen die moeten blijven persen
voor dat laatste kiertje lucht
natuur die zegt
of je het wil of niet
je sterft pas ,met je laatste snik
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 23-02-2018
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Geert MesselisActief sinds: 26-09-2016 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘sterven’ van Geert Messelis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Dood & sterven
Nieuwste gedichten
- Goede reis, bedankt voor álles!
- [ Dood is ]
- Levensbeëindiging
- [ Levens-game ]
- KKerstplant is óp en heeft groen blad
- AF EN TOE ....
Best beoordeelde gedichten
- dood als bevrijder
- Bewustzijn
- Ze Brengen Je Niet Naar...
- Mijn strijd
- Waar een lichtje dooft
- Ik ben nu dood