rustplaats

Geert Messelis

ik spin stilte
met woorden
die hun klank verloren
hun tekens zijn gezonken
in het slib
ik vis de delta op
er is geen wal meer
als een scherm
de wind scheert schapen kaal
en brengt hun wol aanlandig

beschutting het tekort
als je overgeleverd bent
aan het ernstige spel
de winnaar is vooraf bekend

een schutterig gezicht
kijkt terug
de spiegel kaatst met licht
ik weef een glimlach