«»
je snelheid is een slak
bent volgbaar in je brein
de schachten zijn er ingezakt
het lachen is vergaan
je volgt een schaduw
van de schaduw
van jezelf
mensen zijn vriendelijk
ze zitten op hun hurken
om met je te praten
maar eens de blikken afgewend
je weet geen verder meer
alleen vandaag misschien
je huilt dat dit niet kan
niet meer verloren lopen
nooit meer voet aan wal
afscheid
je trekt een spoor van slijmje snelheid is een slak
bent volgbaar in je brein
de schachten zijn er ingezakt
het lachen is vergaan
je volgt een schaduw
van de schaduw
van jezelf
mensen zijn vriendelijk
ze zitten op hun hurken
om met je te praten
maar eens de blikken afgewend
je weet geen verder meer
alleen vandaag misschien
je huilt dat dit niet kan
niet meer verloren lopen
nooit meer voet aan wal
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 20-04-2017
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Geert MesselisActief sinds: 26-09-2016 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘afscheid’ van Geert Messelis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Dood & sterven
Nieuwste gedichten
- Goede reis, bedankt voor álles!
- [ Dood is ]
- Levensbeëindiging
- [ Levens-game ]
- KKerstplant is óp en heeft groen blad
- AF EN TOE ....
Best beoordeelde gedichten
- dood als bevrijder
- Bewustzijn
- Ze Brengen Je Niet Naar...
- Mijn strijd
- Waar een lichtje dooft
- Ik ben nu dood