uitstel
je ziet verlaat agglomeratie
je weet dat einde nadert
je maakt rechtsomkeer
flaneert met loden voeten
door de stad
merk duizend ogen
van naalden
die prikken want je moet
ook als je vroeger later zegt
het komt
je zal jezelf verliezen
een dood object
een steen in een rivier
een steen van aanstoot
die soms beweegt door stroming
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 13-04-2017
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Geert Messelis (Actief sinds: 26-09-2016)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘uitstel’ van Geert Messelis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.