Een lege plek
Aan hem moet ik denken meest dan zo rustig,
die sterk toch de sfeer heeft bepaald
Zíj haalde al zijn stoel weg, zo leeg, er hebben
nu bloemen gestraald.
Zo vreemd, hij die toch niet een díkke vriend
was, is er dan tóch het gemis
Hij hoorde er absoluut bij en zo heel anders nu
hij er definitief niet meer is.....
Zelfs de kat gaat niet meer dwalend door de
kamer, zoekt er nu élders zijn eigen plek
Ik wist niet dat je zo erg kon missen en dat in
een zo kort tijdsbestek.
Dakoyria, 2016.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 22-10-2016
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Een lege plek’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.