INLOGGEN
«»

mijn trots van het Leven

Vroeger werd ik geboren als een baby zo klein.
Ik wist toen nog niet hoe mooi de wereld kon zijn.
Nu ik ouder wordt is alles heel gewoon.
Maar soms lijkt het erop dat ik over alles en nog wat droom.
Vogels mensen bomen de wereld alles lijkt zo normaal.
Wel apart dat de mensen spreken in hun eigen taal.

Als kind zijnde besefte ik nooit dat mensen sterven zouden gaan.
Toen ik er achter kwam dat mijn opa en oma al zo lang bestaan.
Ze komen nu wel steeds dichter bij het licht.
Straks zijn ze voor mij uit het zicht.

Ik kan me nu geen leven indenken als hun niet meer op de wereld actief bezig zijn.
Want voor mij lijkt de wereld nu nog zo’n groot plein.
Ze wonen nu nog om de hoek.
Maar straks ben ik ze beide zoek.

Het beangstigd mij soms wel.
En zit ik daardoor wel is in de knel.
Ik kan met hun alles delen.
Al gaat het over muziek, over geloof.
En ben bang dat dat kaarsje straks wordt gedoofd.

Ze zijn mijn helden in mijn leven.
en hebben mij nu al genoeg gegeven.
Een hele hoop liefde, steun wat ze me altijd geven.
Dat kan ik nu zeker nog niet laten zweven.
Ik hoop dat ze nog een mooi leven zullen hebben op de aard.
Want dat zijn zulke mensen zeker wel waard!



Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 30-06-2016

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Clairee
Actief sinds: 29-06-2016Informatie bij het gedicht:

Ik heb dit gedicht gemaakt voor een opdracht van school. Auteursrechten
Op dit gedicht ‘mijn trots van het Leven’ van Clairee zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.