Stilte lachte blij
stilte lachte blij
ik was erbij
jij in het bos
een hoofd vol
met herinnering
lage varens en het
zachte groen van mos
ook zij
van grote hoogte
verbonden met elkaar
ze waren daar
gescheiden uitgestrooid
maar nu weer een paar
stilte lachte blij
jij voelde thuis met
af en toe wat licht
van gisteren dat
verleden filterde in
gezichten van vandaag
er was geen pijn
die ooit hun
heengaan tekende
maar vrede in
de sfeer van zijn
en samen verder gaan
wil melker
17/05/2016
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 17-05-2016
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Stilte lachte blij’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.