Steun
Ik hou me sterk en verman me
En lijk veel beter dan ik me voel
Vandaag moet ik haar kunnen troosten
Ik begrijp nu wel een heleboel
Hoe het is om te verliezen
Een dierbaar mens door ziekte sterft
Geen mogelijkheid hierin te kiezen
En machteloosheid in je zwerft
Het is mijn beurt om haar te steunen
Als verdriet genadeloos slaat
Ze krijgt mijn armen om te leunen
Wanneer haar moeder strakjes gaat.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 19-07-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Henk Hoek (Actief sinds: 19-07-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Steun’ van Henk Hoek zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.