Je glimlach danst nog

wil melker

ik heb de muur gezien
waar kogels niet meer
inslaan omdat de mens
is weggegaan alleen
zijn as leeft in bestaan

jij staat er ook
je glimlach danst nog
in de naam onder
het potje je blijft
voor mij het lieve zotje

je werd zo vrolijk
zonder zorgen een kind
weer opgaand in zijn spel
blijheid was door je
volwassenheid verborgen

de urnen zijn sober
begraven steen in steen
jouw as is nog van
deze zomer jij ging
reeds eerder heen

je lichaam brandde
maar je geest was al
verdwenen de zon had
al sinds lange tijd niet meer
jouw werkelijkheid geschenen