De glazen op een rij

wil melker

ze had gedekt
voor twee
borden en bestek
de glazen op een rij
een waterkan erbij

vroeg mij
de wijn te openen
naar de keuken
mee te lopen om de
schalen te gaan halen

waar is de gast
vroeg ik voorzichtig
zij keek wat schichtig
fluisterde ga jij maar
op de bank de kranten doen

hij was er al
ze zwaaide aaide
door zijn haar blij
met zijn gezelligheid
zij wilde hem nooit kwijt

ik zag haar praten
langzaam met een lach
teder zorgen voor wie
niet was haar overleden man
die nog steeds bij haar at