Heeft zich ontbloot
ik kan de handen
niet grijpen van de
spoken die langs me drijven
op klaarlichte dag
zie ik hun lach in
het witst van gezicht
geen zon kan meer
hun ogen doven zij brengen
vergeten angsten in mij boven
ik wil ze vatten
voordat hun tentakels
mijn levenskrachten jatten
een koude hand heeft
zich ontbloot en werpt de
handschoen maar ik wil niet dood
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 23-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Heeft zich ontbloot’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.