Martelen de dood tot leven
ze hebben me gemold
handen die met vingers
water van de muren haalden
hebben ze gepolst
armen die mij troostten
verhangen in een loos gebaar
ze hebben in mijn schouders
de wereld overhoop gehaald
ik schuur mijn borst en rug
tegen de muur om mijn
verloren greep te laten dagen
uren weer te delen met mijn cel
ze gaan me monddood maken
met het snijden van mijn tong
protesten worden tandeloos gemompel
ik schreeuw weer uur na uur
nog schieten ogen vuur want morgen
wordt de pijn in stilte weggebeden
mijn weerstand is ontmand
ballen zijn allang gesneden
mijn moed is gisteren overleden
met pesten klaren ze vandaag
omdat ze morgen willen spelen
ze martelen de dood tot overleven
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 20-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Martelen de dood tot leven’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.