The jazzman
bloemen
geplukt om dood
te versieren met leven
emoties
applaus op de kist
wit gezicht in een glimlach
een leven en drie maten vooraf
gaven toon aan de band ze wiegden
gevoel met familie en vrienden
verstrooiden de dood
zochten troost in hun eigen verhaal
klarinet en sax fluisterden taal
hij was hun ziel zong met elan
hun donkerste tonen ze speelden zijn leven
dat kan de dood hem nooit meer ontnemen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 19-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘The jazzman’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.