De dood lacht zacht
ook buiten
hangt jouw stilte
om me heen
ik zie de mensen
praten lachen maar
ben er heel alleen
kan je niet ontdekken in
een stem probeer je ogen bij
een ander even bloot te leggen
je hart en ziel zijn
van de wereld afgesloten
voor even heb je iedereen verstoten
jouw rust maakt alles stil
de dood lacht zacht en fluistert
of ik zo wel verder wil
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 18-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘De dood lacht zacht’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.