Zwart afgevlagd
sirenes janken
witte jassen hollen
gele koffers met
blauw licht
ogen dwingen
mensen kijken
slikken stikkend
in een laatste adem
benauwder geel
dan blauw
een kou die
nijpend wordt
rust bloedt
bindend
echo’s doven
stilt het licht
een lege straat
keert grijze kar
zwart afgevlagd
er is weer haast
zij weten hoe
de laatste rit
zal gaan
het is te laat
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 15-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Zwart afgevlagd’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.