INLOGGEN
«»

Zwart afgevlagd

sirenes janken
witte jassen hollen
gele koffers met
blauw licht

ogen dwingen
mensen kijken
slikken stikkend
in een laatste adem

benauwder geel
dan blauw
een kou die
nijpend wordt

rust bloedt
bindend
echo’s doven
stilt het licht

een lege straat
keert grijze kar
zwart afgevlagd
er is weer haast

zij weten hoe
de laatste rit
zal gaan
het is te laat

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 15-04-2015

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Zwart afgevlagd’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.