in het wiegen van de dood
je schemerde verdriet
je smal figuur vaag zichtbaar
in het onderdrukte snikken
het stille hopen was er niet
doelloos pak je zachte handen
verdwaald zoek je naar troost
pijnen zijn geen schande
in het wiegen van de dood
die neemt beleefd het leven
overhaast het einde niet
zijn komst verkondigt overlijden
er is geen keuze want hij gebiedt
muziek speelt jouw verlaten
veel mensen leefden met je mee
ze lopen over je te praten
maar voelen zich nu heel alleen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 13-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘in het wiegen van de dood’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.