«»
En daarna blauw en verander in diverse kleuren.
De wereld om mij heen,
Lijkt mijn verscheiden niet te betreuren.
goed ik wenk nog wat,
En steek een bevende hand omhoog,
Naar de wilgen die om mij treuren.
Ik vond een rustplaats in de wind,
waar de wilgen om mij heen treuren.
goed ik was er dus,
En ik lijk hier ooit te zijn geweest.
En ik ben nu een vergankelijk blad in diverse kleuren.
Wat kan er nu op de wereld nog belangrijker zijn,
Dan trieste wilgen in hun treuren.
goed ik word rood groen,
En van blauw langzaam grauw en grijs.
In de verte hoor ik het requiem,
Van een vogel, die fluit voor mij zijn laatste wijs.
Waar Wilgen Treuren
Goed ik wordt rood,groenEn daarna blauw en verander in diverse kleuren.
De wereld om mij heen,
Lijkt mijn verscheiden niet te betreuren.
goed ik wenk nog wat,
En steek een bevende hand omhoog,
Naar de wilgen die om mij treuren.
Ik vond een rustplaats in de wind,
waar de wilgen om mij heen treuren.
goed ik was er dus,
En ik lijk hier ooit te zijn geweest.
En ik ben nu een vergankelijk blad in diverse kleuren.
Wat kan er nu op de wereld nog belangrijker zijn,
Dan trieste wilgen in hun treuren.
goed ik word rood groen,
En van blauw langzaam grauw en grijs.
In de verte hoor ik het requiem,
Van een vogel, die fluit voor mij zijn laatste wijs.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 16-03-2015
Beoordeel dit gedicht nu
| 5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Willem Bernardus TijssenActief sinds: 02-03-2015 Facebook
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Waar Wilgen Treuren’ van Willem Bernardus Tijssen zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Dood & sterven
Nieuwste gedichten
|
Best beoordeelde gedichten
|
Populairste dichters
|
